Marcel - 1 jaar later
Exact 1 jaar geleden begon onze T&W-redactie aan de online verspreiding van onze Taste & Welfare – gedachte en gaven wij voor het eerst het woord aan iemand die met trots de producten en waarden van Belgian Pork Group helpt vertegenwoordigen. Stilstaan is achteruitgaan luidt ons bedrijfsmotto, maar vandaag is enige nostalgie toch toegestaan. Daarom gingen we nog eens langs bij onze allereerste gesprekspartner: Marcel uit snijzaal 1!
Dag Marcel. Vorig jaar mocht jij in onze interviewreeks de spits afbijten. Hoe is het jou sindsdien vergaan?
Uitstekend. Net als mijn zoon Baptiste ben ik nog steeds op post en zak ik dagelijks vanuit Frankrijk af om hier te komen werken. Al heeft Baptiste met zijn 2 jaar dienst nog een stevige inhaalbeweging voor de boeg als hij mijn 22 dienstjaren wil overtreffen!
Toen we je vorig jaar spraken, was je bijzonder lovend over de nieuwe bolero’s die we toen net geïntroduceerd hadden. Hoe is deze veiligheidsmaatregel intussen geëvolueerd?
Het was in het begin wel wat aanpassen in vergelijking met het vorige maliënshirt dat ons beschermde tijdens onze werkzaamheden in de snijzaal. De nieuwe bolero weegt wel wat zwaarder, maar dat weegt niet op tegen de vele voordelen. Op de werkvloer ervaren we weldegelijk dat de veiligheid er nog wat meer op vooruitgegaan is. Met de nieuwe bolero’s wilden we de strijd tegen vermijdbare snijwonden nog wat opvoeren en daar zijn we met brio in geslaagd. De bolero is dus een zegen voor de collega’s die er voortdurend gebruik van maken.
Behoor jij dan niet meer tot die categorie?
Minder dan vroeger. In het begin van ons gesprek hadden we het over het aantal dienstjaren op mijn teller. Op mijn 52ste beginnen die wat door te wegen. Gelukkig is Belgian Pork Group een werkgever die daar rekening mee houdt. Samen met mijn chef Kurt Declercq dokterden we een alternatief werkregime uit. Een winwinsituatie, want mijn job blijft zo ‘werkbaar werk’ en Belgian Pork Group houdt mijn ervaring aan boord.
Welke nieuwe taak kreeg je dan toebedeeld?
Ik werk nu aan de lijnen die wat minder belastend zijn, zoals die van de filet pur. Vaak vind je mij aan het uiteinde van de band, waar ik met mijn ervaring als beenhouwer de finishing touch mag geven aan het vlees. Dat betekent echter niet dat de bolero helemaal verleden tijd voor mij is. Vaak draag ik die zelfs in combinatie met mijn huidige werkuitrusting. Zo kan ik nog altijd even bijspringen bij collega’s aan de lijnen waar de bolero wel noodzakelijk is. Tijdens dergelijke momenten kan ik mijn ervaring doorgeven aan mijn collega’s. Zo sta ik eigenlijk in voor controle, afwerking en opleiding tegelijkertijd.
Bedankt Marcel! Ook wij zullen in de toekomst de ervaringen van onze collega’s blijven delen met jullie. Blijf ons dus volgen op Facebook en onze blog http://www.tasteandwelfare.com
